به گزارش شهرآرانیوز، بوی شببو، نرگس و مریم همهجا پیچیده است. گلهای رنگارنگ، دستهبهدسته در کنار یکدیگر صف کشیدهاند تا راهی گلفروشیها شوند؛ گویی باغبان، آرام و دقیق به تکتکشان رسیدگی کرده است. اینجا، تولیدی کوچک، اما پرعطر و پررونق خانم ملیحه نوروزبیگی است؛ اولین تولیدکننده رز جاویدان در خراسان رضوی و یکی از کارآفرینان برتر کشور.
ملیحه نوروزبیگی، متولد ۱۳۵۸ و اهل مشهد، اصالتی محلاتی دارد؛ شهری که به «مهد گل ایران» معروف است. عشق به گل و گیاه در خانوادهاش نسلبهنسل منتقل شده و او از کودکی میان گلخانهها بزرگ شده است. میگوید:«پدر و پدربزرگم باغدار بودند و من در همان فضا با کار آشنا شدم. پدرم عاشق کارش بود؛ سالها بدون حتی یک روز مرخصی کار کرد. من در این مسیر رشد کردم و همان را بهعنوان شغل زندگیام انتخاب کردم.»
او پس از ازدواج با همسرش، علیرضا شریفیان، همین مسیر را ادامه داد. امروز مادر دو پسر است؛ یکی نوزدهساله و دیگری پنجساله که خودش شوخیکنان میگوید «تولیدکننده سیبزمینی خانه!» است.
پدر او نخستین گلخانهاش را سال ۱۳۵۸ در مشهد تأسیس کرد. سالها بعد، ملیحه نوروزبیگی در سال ۱۳۸۸ بهصورت مستقل وارد کار شد و گلخانهای دو هزارمتری در جاده کلات راه انداخت.
او روایت میکند:«تولید گل کار بسیار سختی است. گل موجود زنده است و مثل بچه نیاز به رسیدگی مداوم دارد. بهترین فروش هم همه هزینهها را جبران نمیکند.»
مشکلات کرونا، قطعی برق و افت فشار گاز، ضربههای سنگینی به تولید وارد کرد؛ اما او همچنان ادامه داد و امروز سالانه حدود ۱۰۰ هزار شاخه گل تولید میکند.
او از سالها تلاش و اتفاقات تلخ و شیرین بسیار گفته است؛ از سرمای شدیدِ نیمهشب که بهخاطر قطعی برق، تمام گلخانه را از بین برد، تا هجوم آفت سفیدک که ظرف سه روز کل بوتهها را نابود کرد.
میگوید:«کار ما پرریسک است، اما از گلها یاد گرفتهام دوباره جوانه بزنم. هر بار از صفر شروع کردهام.»
در یکی از خاطرات جالبش، از دانشآموزانی میگوید که قرار بود هرس مختصری انجام دهند، اما در چند دقیقه همه گلهای خیار را چیدند و یک برداشت را کامل از بین بردند!
یکی از بزرگترین نوآوریهای او، تولید رز جاویدان در سال ۱۳۹۵ است؛ گلی مومیاییشده که تا پنج سال بدون آب و خاک سالم میماند.
«زمانی که تحقیق را شروع کردم، همه نمونههای موجود وارداتی بود و مقاله کاربردی هم وجود نداشت. به سراغ روشهای مومیاییکردن در مصر باستان رفتم و آنها را روی گل آزمایش کردم. دو سال طول کشید تا به فرمول نهایی برسم.»
سال ۱۳۹۷ نخستین سری رزهای جاویدان ایرانی را تولید کرد؛ ۲۵۰۰ شاخه که امروز هم دوامشان را حفظ کردهاند. این رزها سال ۱۳۹۹ در مراسم جهاد کشاورزی بهعنوان هدیه مورد استفاده قرار گرفتند.
اگرچه بسیاری فکر میکنند خانه او پر از گل است، خودش میگوید:«بهخاطر مشغله زیاد معمولاً گل در خانه نداریم. اما کار من روی روحیهام اثر زیادی دارد. هرجا میروم، میگویند بههمین خاطر اینقدر آرامی!»
او اعتقاد دارد:«گل هدیهای ساده، اما عمیق است؛ لبخند میآورد. برای همین، ما با وجود همه سختیها پایکار گل ماندهایم.»
گل را متناسب با نور و فضای خانه انتخاب کنید.
برای هر آفتی سراغ سم نروید؛ گاهی یک دستمال مرطوب کافی است.
گول توصیههای فضای مجازی را نخورید؛ ریختن پوست تخممرغ یا تفاله چای کاردرست نیست.
آبیاری باید منظم باشد؛ نه بیش از حد و نه بیبرنامه.
ریشه گیاه به رطوبت نیاز دارد، نه خاک گلآلود.
به سوراخهای خروج آب گلدان دقت کنید تا ریشه نپوسد.
آب جوشیده مناسب نیست؛ آب شیر بهتر است.
مهمتر از همه: گلها محیط را درک میکنند؛ آنها را دوست بدارید تا حالشان خوب بماند.